I Lusiadi di Luigi Camoens. Traduzione di Antonio Nervi. Edizione illustrata con note Di D. B. Torino: Stablimento Tip. Fontana, 1847

Sygnatura BJ: B 165763 I

Tłumaczenie poematu epickiego Camõesa przygotowane przez Antonio Nervi (1814) kilkukrotnie wznawiano na przestrzeni XIX wieku. Można doliczyć się co najmniej sześciu reedycji z tego okresu, które ukazały się w różnych wydawnictwach i miastach włoskich, bez autoryzacji ze strony translatora. Dążąc do ograniczenia tych praktyk, Nervi, na kilka lat przed śmiercią, opublikował nową, poprawioną i uzupełnioną wersję pierwszego tłumaczenia (Genua, 1830). W ten sposób upominał się o swoje prawa do zawłaszczanego przekładu, co jednak w dłuższej perspektywie nie zmieniło jego niekorzystnej sytuacji.

Prezentowany egzemplarz należy do turyńskiej reedycji z 1847 roku. Jej podstawę stanowiło wznowienie z 1821 roku, które zubożono, ujmując niektóre teksty krytyczne z części wstępnej, a także rezygnując z rycin. Dalsze reedycje przekładu A. Nervi ukazały się w drugiej połowie XIX wieku, w 1882 i 1891 roku. Równocześnie, trzechsetna rocznica śmierci Camõesa w 1880 roku stała się okazją do jeszcze jednego, nowego tłumaczenia dzieła, tym razem wierszem białym, przez Adriano Bonarettiego („I Lusiadi di Luigi Camoens”, Livorno: P. Vannini).

Tak duże zainteresowanie epopeją „Os Lusíadas” i jej autorem wśród obiorców włoskich wyraźnie wynikało z kontekstu historycznego XIX-wiecznej Italii. Powszechne wówczas, nie tylko we Włoszech, interpretacje poematu w duchu patriotycznym w powiązaniu z romantycznymi wizjami dotyczącymi osobistych losów i motywacji portugalskiego poety, trafiały na podatny grunt wśród idei i dążeń niepodległościowych i unifikacyjnych na Półwyspie Apenińskim.