Skip to main content

Web Content Display Web Content Display

Luis’ de Camoens Sämmtliche Gedichte, 1880–1885

Luis’ de Camoens Sämmtliche Gedichte. Zum ersten Male deutch von Wilhelm Storck
Paderborn: Druck und Verlag von Ferdinand Schöningh, 1880–1885, t. I-VI

Sygnatura BJ: Liter. Niem. 2256

Wśród niemieckich uczonych, którzy poświęcili się studiom nad życiem i twórczością Camõesa w drugiej połowie XIX stulecia czołowe miejsce zajmuje Wilhelm Storck (1829–1905), profesor Uniwersytetu w Monachium, gdzie w latach 1875–1892 prowadził zajęcia na temat literatury i języka portugalskiego. Ich osią tematyczną były dzieła Camõesa. Działalność translatorską w zakresie twórczości portugalskiego poety Storck rozpoczął od przekładów liryki (eklogi wyd. w 1869; pieśni wyd. w 1874), by następnie, z myślą o jubileuszowym roku 1880, przygotować imponującą publikację dzieł zebranych Camõesa w wersji niemieckojęzycznej. Sześć tomów, składających się na to pierwsze całościowe tłumaczenie spuścizny literackiej portugalskiego twórcy na język obcy, ukazało się drukiem sukcesywnie, w latach 1880–1885. Cztery pierwsze tomy obejmują przekłady poezji, piąty zawiera tłumaczenie „Os Lusíadas”, zaś szósty sztuk teatralnych Camõesa. Całość Storck opatrzył szczegółowymi i wnikliwymi komentarzami, w tym dotyczącymi dotychczasowej recepcji twórczości Camõesa w Niemczech (w specjalnym aneksie do tomu III). Tłumacz pracował w oparciu o wysoko cenione w ówczesnych studiach nad spuścizną Camõesa edycje, przygotowane przez uznane autorytety portugalskie, jak Visconde de Juromenha (wyd. 1860–1869) oraz Teófilo Braga (wyd. 1873–1875). Krytyka niemiecka i portugalska przyjęły publikację Storcka z przychylnością. Jej istotne zalety to dążenie do wierności oryginalnym utworom w zakresie treści i formy, dogłębne przebadanie źródeł i kontekstu historycznego, a także ważny wkład w prace nad atrybucją niektórych utworów i ustaleniem ich periodyzacji.

Wbrew przyjętemu już układowi w wydaniach dzieł zebranych portugalskiego autora, gdzie na pierwszym miejscu zwykle sytuowano „Os Lusíadas”, by w ten symboliczny sposób podkreślić wiodące znaczenie tego utworu w spuściźnie literackiej Camõesa, w edycji Storcka tomy I–IV zajmuje poezja. Niemiecki badacz przywiązywał wielką wagę do twórczości lirycznej Camõesa, m. in. doszukując się w niej wskazówek autobiograficznych, które pomogłyby lepiej zrozumieć jej twórcę jako człowieka i artystę.