Kolejnym etapem naszego zamysłu jest przedstawienie samotności w literaturze polskiej. Poprzez prozę, poezję, dramat przechodzimy do świata przeżywanego, odczuwania swojej indywidualności, świadomości siebie, a poprzez grę interaktywną odsłaniamy także kolejne z ważnych kulturowych oblicz samotności.

W pierwszej części pokazane są dzieła literackie czterech autorów z różnych epok literackich: Adama Mickiewicza, Cypriana Kamila Norwida, Elizy Orzeszkowej oraz Marii Kuncewiczowej. Obok dwóch stron rękopisu dzieła Norwida ze zbiorów BJ znajdują się skany pierwszych stron pierwodruków pozostałych utworów oraz fragmenty ich omówień.

W drugiej części ukazany jest problem samotności w życiu pisarzy polskich: Cypriana Kamila Norwida, Gabrieli Zapolskiej oraz Jerzego Szaniawskiego. Fragmenty listów Norwida i listów Zapolskiej, stanowiące zapis ich samotności, odczuwanej właściwie przez całe życie, uzupełnione są komentarzem, zaczerpniętym z opracowań dotyczących ich życia. Czasowa samotność i izolacja Szaniawskiego, były konsekwencją jego niepodporządkowania się socrealizmowi. 

Jako plastyczne uzupełnienie tematu zaprezentowano kolaż zeskanowanych okładek kilkudziesięciu tomików z wierszami oraz z prozą i dramatami ze słowem „samotność” w tytule. Natomiast z tekstami wierszy o samotności można zapoznać się losując kartę Pasjansa poetyckiego. Tę właśnie grę wybrano ze względu na jej nazwę: pasjans to inaczej samotnik. Każda karta zawiera jeden wiersz. Ich autorami są znani poeci (m.in. Wiesław Dymny, Tadeusz Gajcy, Ryszard Krynicki, Bolesław Leśmian, Ewa Lipska, Agnieszka Osiecka), ale także ci mniej znani.

Całość koncepcji stanowić ma formę prowadzenia dialogu poprzez dobrze lub mniej znane dzieła literackie i wyeksponowane wątki biograficzne autorów literatury polskiej XIX i XX wieku. 

Tekst i opracowanie tej częsci wystawy: Barbara Bułat