Rozpatrując samotność świętych warto odwołać się do jej religijnego ujęcia. Dokonał go w oparciu o bogatą literaturę przedmiotu ks. dr Krzysztof Stola w Encyklopedii katolickiej t. 17. z 2012 r. Samotność jest tu ukazana jako zadanie człowieka, stan lub sytuacja, którą może wykorzystać do swego samorozwoju, a nawet łaska dzięki miłości prowadząca do połączenia z Bogiem. 
Samotność jako odosobnienie od świata pozwala na zbliżenie z Bogiem i innymi ludźmi, podczas gdy grzech prowadzi do alienacji i destrukcji. Szczególnie w aspekcie życia konsekrowanego wymienione jest przezwyciężające samotność działanie daru Ducha Świętego. W świetle historii zbawienia samotność będąca po stworzeniu człowieka darem pozwalającym wchodzić mu w relacje osobowe i konstytuującym go, w wyniku grzechu pierworodnego stała się przekleństwem, przezwyciężonym przez Jezusa Chrystusa. 

Dział wystawy „Święci” reprezentowany jest przez dwie święte Kościoła Katolickiego. Pierwszą z nich jest Joanna d’Arc (1412-1431) francuska bohaterka narodowa, druga to Edyta Stein – Teresa Benedykta od Krzyża (1891-1942).